موضوع تعلیم و تربیت از جمله موضوعاتیست که همواره از سوی انبیاء، اولیای الهی، حکما، انسانشناسان، روانشناسان، جامعهشناسان و بسیاری دیگر از ارباب علوم و صاحبان بصیرت، مورد طرح و بررسی و دقّت نظر قرار گرفته است و علیرغم کثرت مطالب و تنوّع نظریهپردازیها، ماهیت آن هنوز در هالهای از ابهام است. موضوع انسان، خصوصاً تعلیم و تربیت وی، از مباحث بسیار پیچیدهی علوم انسانیست. تعلیم و تربیت، امروزه مانند دیگر شئون انسانی از توجّه فراوانی برخوردار است، امّا این مایه از توجّه، نتایج درخشانی را مطابق صرف انرژیهای مالی و معنوی کلان در بر نداشته است.
این کتاب، مجموعهای کوتاه و برگزیده از نوشتههای علامه محمّدتقی جعفری است که به بحث و بررسی چشماندازهای موضوع تعلیم و تربیت میپردازد. مباحث این کتاب به مناسبتهای گوناگون و اغلب به دلیل ضرورت بحث در موضوعات تعلیم و تربیت نگاشته شده و خلاصهای از دیدگاهها و نظرات این اندیشمند اسلامی دربارهی تعلیم و تربیت محسوب میشود.
در بخشی از مقدّمهی این اثر، آمده است: «تعلیم و تربیت، جمع کردن چند عدد شاخه و چوب و آنها را با میخ و سیم به یکدیگر وصل کردن و یک سر آن را به خاک بردن و آن را درخت پنداشتن، نیست. تعلیم و تربیت، دقّت کامل در هسته و شناختن و کاشتن آن در مزرعهای پُر از درختها و گُلهای بینهایت متنوّع اجتماعیست تا نه تنها در میان آن کشتگاه درختی بارور شود، بلکه امکان سرسبز نگهداشتن آن کشتگاه هم در او به وجود بیاید». نویسندهی کتاب «ارکان تعلیم و تربیت»، این موضوع را در چهار رکن «مبانی»، «اهداف»، «مربّی و معلم» و «متعلّم و متربّی» بررسی کرده است.
|