کتاب مبانی معرفت دینی کتاب درسی رشته‌های کلام و فلسفه در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد است که در خصوص تبیین مجموعه‌ی معرفت‌های انسان و انواع آن تألیف شده است. معرفت بشری گاه بر اساس روش و شیوه‌ی تحقیق به انواع نقلی، عقلی و تجربی؛ بر اساس حقیقی و قراردادی بودن به حقیقی و قراردادی؛ بر اساس بی‌نیازی از استدلال یا نیازمندی به آن به بدیهی و نظری؛ و بر حسب مبتنی نبودن بر تجربه یا مبتنی بودن بر آن به پیشینی یا پسینی تقسیم می‌گردد و هکذا. از جمله می‌توان مجموعه‌ی معرفت‌های انسان را به لحاظ متعلّق معرفت به «معرفت دینی» و «معرفت غیردینی» تقسیم کرد. گاه به اشتباه از معرفت غیردینی به معرفت بشری تعبیر می‌شود؛ در حالی که معرفت دینی نیز نوعی معرفت بشری‌ست و به مجموعه‌ی شناخت‌های انسان از دین و ابعاد گوناگون آن اطلاق می‌گردد. در این نوشتار، نویسنده، فقط به تبیین معرفت دینی توجّه داشته است. نویسنده پس از تعریف معرفت دینی و بیان تمایز آن با واژه‌های مشابه، به بازنگری و ارزیابی این‌گونه معرفت‌های بشری پرداخته و مباحثی بنیادینی درباره‌ی آن طرح کرده است.
فصول ده‌گانه‌ی کتاب عبات‌اند از: فصل اوّل: معرفت دینی و معرفتشناسی دینی، فصل دوم: ارزش معرفت دینی، فصل سوم: ارزش معرفت بشری، فصل چهارم: تعارض علم و دین و تعارض عقل و دین، فصل پنجم: ثبات یا تغییر دین، فصل ششم: تغییر و تحوّل معرفت دینی، فصل هفتم: پلورالیسم دینی، فصل هشتم: حقّانیت و رستگاری در بینش اسلامی، فصل نهم: هرمنوتیک، و فصل دهم: قرائتهای مختلف از متن.
|