محمّد حکیمی، در کتاب «دفاع ازحقوق زن»، با اشاره به نظریات مکاتب گوناگون درباره‌ی زن، تحلیل ابعاد حیاتی زن را به عنوان تحلیل حیات انسان به شمار می‌آورد. وی در این کتاب، شناخت زن و مقام و منزلت او را در حقیقت شناخت انسان و کرامت او بیان می‌کند و نظریه‌ی مردنمایی زنان (همانندسازی رفتاری با مردان) را سلب شخصیت واقعی زنان و مانع اوج‌گرایی انسانی آنان می‌داند. نویسنده می‌کوشد تا با بهره‌گیری از آیات قرآنی و معارف اهل بیت(ع) برتری نگرش اسلام در مورد «اندیشه، یکسانی و یگانگی ماهوی زن و مرد، تکامل‌پذیری و اوج‌گرایی ایمان و دین‌باوری (عقل)، پایگاه و روابط اجتماعی و خانوادگی زن و مرد، روان‌شناسی، تعلیم و تربیت، مشورت و رایزنی زن و مرد» را بر نگرش زن‌گرایانه‌ی مکاتبی چون فمینیسم آشکار سازد. نویسنده در پیش‌گفتار به بررسی نظریات مکاتب مختلف در موضوع زن پرداخته و آورده است: «موضوع زن، به عنوان بدنه‌ای از جامعهی انسانی، به همان اندازه قابل بررسی و ژرف‌نگری‌ست که انسان شایسته‌ی شناخت و بررسی‌ست. شناخت زن و منزلت و مقام او، در حقیقت شناخت انسان و کرامت اوست». نویسنده در پایان به نمونه‌هایی از جانب‌داری‌های گسترده و اصولی از زنان و دختران در تعالیم اسلامی که بسیار بالاتر و والاتر از حقّ «قانونی» آنان است، اشاره می‌کند: نرم‌دلی و مهرورزی بیشتر با دختران (نسبت به پسران)، تکریم و بزرگداشت مادر نسبت به پدر (تا حدّی که سبب آمرزش گناهان و رحمت و مغفرت الهی، و برتر از جهاد برشمرده شده است). نویسنده هم‌چنین به وعده‌ی پاداش‌های بزرگ اخروی، محترم شمردن احساس هنری و درک زیبایی‌شناختی زنان و ارتباط رشد معرفت دینی با نوع رفتار با زنان اشاره می‌کند. گفتنی‌ست که این کتاب، عنوان اثر برتر «دومین همایش کتب برگزیده‌ی حوزه در سال 1379 خورشیدی (2000 میلادی)» را دریافت کرده است.
|