نویسنده ضمن بررسی جشن ها و آیین ها ی ایرانیان از دیدگاه علم مردم شناسی،آیین ها و جشن های کهن در ایران را پنج دسته تقسیم می نماید:1- جشن ها و آیین های باستانی و اسطوره ای و فصلی .2- جشن ها و آیین های دینی ومذهبی .3- جشن ها و آیین های ملی،میهنی،حکومتی.4-جشن ها و آیین های خانوادگی.5- جشن ها و آیین های منطقه ای.نویسنده بر ارزشمندی آثاری چون "التفهیم" و "آثار الباقیه"از ابویحان بیرونی،"مروح الذهب"مسعودی،"شاهنامه"فردوسی،"زین الاخبار"،گردیزی،تاریخ بیهقی و دیگر منابع کهن که دربردارنده ی اطلاعات و آگاهی های سودمند درباره ی جشن نوروز است،تاکید می ورزد.
در کتاب به جشن هایی پرداخته شده که دارای سه مشخصه اند:نخست،جشن هایی که در گذر زمان فراموش شده اند، اما نشانه هایی از آیین ها و جشن ها در گوشه هایی از سرزمین ما باقی مانده است؛دوم،جشن ها و آیین های کهنی که با گذشت زمان و دگرگونی های سیاسی و اجتماعی به فراموشی سپرده شده اند؛سوم، جشن ها و آیین هایی که در سراسر ایران باقی مانده است،همانند جشن نوروز.نویسنده در بخش دیگری از پژوهش خود درباره ی جشن هایی که ریشه ی مذهبی دارند؛ هم چنین به فصل ها و آغاز سال،پیوند جشن ها با اسطوره های دینی،فن آوری صنعتی و تاثیر آن بر برگزاری جشن ها اطلاعاتی به دست داده است.در این کتاب علاوه بر منابع تاریخی،منابع جدید جشن ها و آیین ها ارزیابی شده است.
از جشن هایی که در کتاب معرفی شده می توان به "عید نوروز"،"جشن یلدا"،"جشن مهرگان"،"جشن سده" و "جشن تیرگان"اشاره نمود.
|